Met de trein van 08.05 van Bussum Zuid naar Schiphol. Kees en Kit en Nol en José zijn net ingecheckt. Dus de eersten aan de Tunisair balie zijn we niet eens. Langzaamaan breidt de groep zich uit en gaan we vast door de douane, op naar de koffie. Is er wel een tafel te vinden groot genoeg voor -voorlopig- 12 man? Het antwoord is na enig navragen: Ja. En er wordt dus door steeds meer mensen koffie gedronken.

Bij gate D14 is het gezelschap kompleet en staan we geduldig in de zon te wachten. Om 12.15 uur hangen we in een heldere lucht boven ons gestructureerde Nederland. Er is erg veel te zien de hele reis. Dan de eerste kennismaking met de Tunesische keuken “ Do you like chicken or beef ?’, het is allebei lekker. Rond 15.00 uur aankomst Tunis samen met vele in “witte jurken” gestoken Mekkagangers, om in de sfeer te komen. Een run op het geldloket, koffers van de band en dan staan daar Toon en Ryan!

Het wachten is op Joop en Ciel, en dan kunnen we de bus in. Sammy zit achter het stuur van onze bus die we verder maar Hannibal noemen. Noureddine Boukari is onze gids voor deze week.

Op weg naar Yasmine Hammamet

Op weg naar Yasmine Hammamet, waar ons hotel The Vincci tej Sultane is, krijgen we uitleg over het geld “ de dinars” en het programma voor vanmiddag en morgen. We rijden langs de het Atlasgebergte, dat de hele week een oriëntatiepunt zal blijven. Terwijl wijngaarden, olijfbomen en herders met schapen aan ons voorbij schieten krijgen we het advies om geen geld bij jongeren te wisselen of een bloem aan te nemen.
Just smile and say: No, thank you!

Aangekomen in het luxueus hotel , waar we twee dagen zullen blijven, en na het nuttigen van een welkomstdrankje regelt Noureddine de kamers en de koffers en… “at what time do you want your Dinner?” Het wordt half acht in de bar en acht uur aan tafel. De tussenliggende tijd wordt aan het strand, in het zwembad of gewoon lekker rustig even op de kamer doorgebracht. Na het rijkelijke diner is er geen kans meer voor een avondwandeling, het regent! Woensdag 17 oktober worden we na een stormachtige nacht om 07.00 uur gewekt en moeten om 08.00 uur in de bus zijn! Na een heerlijk ontbijt lukt het om 20 minuten later dan gepland weg te rijden. Dat levert een waarschuwing op voor de rest van de week! “Nederland, you have to be in time in the bus!”

Taken verdelen ...

Via de A1 –die loopt van Tunis naar Cairo en 3000km lang is- rijden we door “The Garden of Tunis” (vanwege het groen) via Tunis naar Carthago.
Op de vraag hoe het kan dat in een moslimland zoveel wijngaarden zijn, antwoordt Noureddine “Everything is possible in Tunesia because there are three religions: sunnites, jews and christians”.
Dan is het woord aan Joop Hermsen. Hij dankt Toon en Ryan voor deze kans die ze ons bieden om Tunesië te leren kennen en stelt verder voor Toon iets te ontlasten van zijn werkzaamheden. John wordt aangesteld als “teller” van de aanwezigen in de bus na ieder stop en hijzelf zal de drinkpot beheren als iedereen daar vandaag even een bijdrage in stort. Beide voorstellen worden unaniem aangenomen.

Tunis

We naderen Tunis en staan geruime tijd in de file! Een dagelijks probleem. Een stad met 2.5 miljoen inwoners, twee invalswegen en 50.000 auto’s die de stad in willen c.q. moeten. De overheid probeert d.m.v. spreiding van universiteiten en andere overheidsdiensten naar elders in het land dit probleem op te lossen. De stad ligt in een vallei van vier zoutmeren. Met behulp van Nederlandse bedrijven is een deel van een van de meren drooggelegd en daar is een nieuwe stad voor 350.000 inwoners aangelegd. Met behulp van Japanse bedrijven wordt nu een grote brug aangelegd die de bereikbaarheid verder moet verbeteren. Voorts is men praktisch: de begraafplaats ligt naast het Hospitaal!

Om de rest te lezen: Download het artikel hier